Fundacja FUNDUSZ WSPÓŁPRACY

Osoby z dysfunkcją wzroku mają utrudniony dostęp do szkoleń zawodowych (w tym szkoleń językowych), co wynika zarówno z braku odpowiednio wykształconej i przygotowanej kadry dydaktycznej, jak i z braku niezbędnych tyflodydaktycznych narzędzi edukacyjnych. Dzięki modelowemu systemowi wdrażania szkoleń zawodowych dla osób z dysfunkcją wzroku, nauczyciele i trenerzy uzyskują niezbędną wiedzę i umiejętności z zakresu tyflodydaktyki, a ponadto mogą skorzystać ze specjalistycznych narzędzi w ośrodkach adaptacji materiałów dydaktycznych. Co więcej, nauczyciele pracujący z osobami niepełnosprawnymi uzyskują niezbędne wsparcie metodologiczne w punkcie konsultacyjnym.

Jednym z elementów wypracowanego rezultatu jest procedura wdrażania modelu, obejmująca przygotowanie kadry trenerskiej do pracy z osobami z dysfunkcją wzroku, przygotowywanie edukacyjnych narzędzi tyflodydaktycznych, opracowanie zestawów pomocy dydaktycznych, adaptację istniejących programów nauczania (szkolenia) do potrzeb osób niewidomych i słabo widzących oraz przygotowanie programu nauczania z wykorzystaniem opracowanych pomocy tyflodydaktycznych. Szkoleniom towarzyszą usługi specjalistycznego doradztwa zawodowego. Kolejnymi istotnymi elementami programu są podręcznik dobrych praktyk w adaptacji materiałów nauczania dla osób z dysfunkcją wzroku, podręcznik metodyczny dla nauczycieli oraz testy osiągnięć i pozyskanych umiejętności.

Wdrożenie modelu wpływa na zwiększenie możliwości i zmianę sposobu kształcenia zawodowego osób niepełnosprawnych, a ponadto zapewnia nauczycielom wsparcie w zakresie efektywnego systemu nauczania językowego osób z dysfunkcją wzroku. Zastosowana metoda nauczania języka angielskiego może zostać wykorzystana do przygotowywania i prowadzenia także innych szkoleń specjalistycznych. Proponowane rozwiązanie umożliwia otwarcie rynku szkoleń zawodowych dla grupy osób niewidomych i słabo widzących. Przygotowany model nauki pozwala na rozwinięcie wśród beneficjentów kompetencji językowych oraz umiejętności posługiwania się komputerem, ponieważ cykl kształcenia w dużym stopniu opiera się na wykorzystaniu narzędzi tyflodydaktycznych oraz informatycznych.

Rezultat może być stosowany głównie przez instytucje edukacyjne i szkoleniowe: szkoły wyższe, szkoły specjalne i integracyjne, które mogą adaptować wypracowaną metodę do nauczania w różnych dziedzinach. Model można wykorzystać w ramach edukacji pozaszkolnej i edukacji na poziomie wyższym. Do jego wdrożenia konieczna jest adaptacja programu szkolenia trenerów, nauczycieli i kadry instytucji wdrażającej przy udziale specjalistów; organizacja stanowiska do obróbki pomocy tyflodydaktycznych oraz przygotowanie sali szkoleniowej, dostosowanej do potrzeb osób z dysfunkcją wzroku (komputery, specjalne oprogramowanie i akcesoria). Niezbędne koszty wdrożenia gotowego rezultatu obejmują zakup sprzętu, wyposażenie sal szkoleniowych oraz szkolenia poszczególnych beneficjentów. Środki na przygotowanie kadry można uzyskać z funduszy zewnętrznych (np. z Europejskiego Funduszu Społecznego), natomiast proces zakupu wyposażenia może uwzględniać współfinansowanie ze środków zewnętrznych, np. Funduszy Strukturalnych czy programów celowych budżetu państwa.