Fundacja FUNDUSZ WSPÓŁPRACY

Wdrożenie w Polsce modeli zatrudnienia przejściowego i zatrudnienia niezależnego, realizowanych w ramach domu-klubu, umożliwia osobom z zaburzeniami psychicznymi przełamanie izolacji społecznej i pozwala na wyrównanie szans ich funkcjonowania na otwartym rynku pracy. Rezultat umożliwia beneficjentom stopniowe wychodzenie z niepełnosprawności i większy udział w systemie edukacji i pracy.

Głównym elementem wypracowanego rezultatu jest model domów-klubów (Domy pod Fontanną), które są prowadzone przez samych zainteresowanych przy współpracy specjalistów, pracodawców i przedstawicieli społeczności lokalnych. W ramach działalności klubów chorzy psychicznie biorą udział w zajęciach edukacyjnych - kursach zawodowych, warsztatach, zajęciach z ekspertami - które pomagają im w przygotowaniu do wejścia na otwarty rynek pracy. Beneficjenci sami określają swoje potrzeby edukacyjne: wyrażają chęć uczestnictwa w wybranych kursach językowych i zawodowych, szkoleniach komputerowych czy kursach prawa jazdy. Członkowie Domu uczestniczą we wszystkich etapach przygotowywania szkoleń (od etapu rozpoznania potrzeb szkoleniowych i współtworzenia programu, przez wybór trenerów, aż po ewaluację zakończonych przedsięwzięć edukacyjnych). Odpowiedzialność za kształt programu zajęć i bieżącego funkcjonowania Domu pod Fontanną umożliwia aktywizację i upodmiotowienie biernych dotychczas beneficjentów. Nowatorskim elementem rezultatu jest wykorzystanie modelu zatrudnienia przejściowego. Tworzenie nowych miejsc pracy dla uczestników programu opiera się na bezpośredniej współpracy domów-klubów z pracodawcami. Forma zatrudnienia przejściowego umożliwia osobom chorym sprawdzenie swoich możliwości w realiach rzeczywistego środowiska pracy. Element „przejściowości" (do 9 miesięcy na jednym stanowisku pracy) wpływa na zmniejszenie stresu wynikającego z konieczności utrzymania posady za wszelką cenę. Zatrudnienie przejściowe stanowi tylko jeden z etapów przygotowania chorych do wejścia na rynek pracy, nie może być zatem zajęciem docelowym. Uczestnicy programu zatrudnienia przejściowego mają możliwość zdobycia doświadczenia w kilku miejscach pracy i na kilku stanowiskach, dzięki czemu mogą funkcjonować na otwartym rynku pracy i przejść do etapu zatrudnienia niezależnego. Celem modelu zatrudnienia przejściowego było umożliwienie beneficjentom korzystania z ofert pracy bez względu na orzeczenie o niepełnosprawności. Zatrudnienie przejściowe nie stoi w sprzeczności z dostępem do świadczeń społecznych, których potencjalna utrata zniechęca do podejmowania ryzyka pracy na powszechnie dostępnym rynku.

Zastosowanie rezultatu przynosi najlepsze efekty przy współpracy instytucji z sektora pozarządowego, publicznego i prywatnego. Organizacje pozarządowe mogą inicjować i wdrażać model domu-klubu w oparciu o międzynarodowe standardy. Instytucje, które tworzą i realizują politykę pomocy społecznej i zatrudnienia (np. Ośrodki Pomocy Społecznej, Centra Pomocy Rodzinie, Urzędy Pracy), mogą upowszechniać informacje na temat modelu wśród osób doświadczających kryzysów zdrowia psychicznego lub ich rodzin. Model zatrudnienia przejściowego jest przeznaczony dla pracodawców, którzy wspólnie z osobami tworzącymi domy-kluby ustalają zasady zatrudniania beneficjentów w wybranej instytucji.

Model domu-klubu powinien być realizowany przez nowo utworzoną lub istniejącą organizację pozarządową. Podczas wdrażania konieczne jest przygotowanie placówki domu-klubu, opracowanie autorskiego programu szkoleń lub wykorzystanie dostępnej oferty firm szkoleniowych. Koszty związane z przygotowaniem stanowiska pracy oraz koszty pracy beneficjenta zatrudnionego w ramach modelu zatrudnienia przejściowego są ponoszone przez pracodawcę. Pracodawca nie korzysta z refundacji kosztów wynagrodzenia tej osoby. Szacowany czas na wdrożenie rezultatu wynosi kilka miesięcy.