Fundacja FUNDUSZ WSPÓŁPRACY

Rezultat pozwala rozwiązać problem marginalizacji społecznej i zawodowej osób, które przeszły chorobę psychiczną. Działania pomocowe - dotychczas realizowane przez pojedyncze instytucje - mają z reguły charakter doraźny. Model wsparcia przewiduje zaangażowanie szeregu instytucji mających wpływ na funkcjonowanie życia publicznego i rynku pracy, takich jak: instytucje rządowe (PFRON), samorządowe (szpitale psychiatryczne, jednostki pomocy społecznej, ośrodki wsparcia, domy samopomocy, instytucje rynku pracy) i organizacje społeczne (jednostki szkolące, fundacje i agencje rozwoju lokalnego, stowarzyszenia skupiające osoby po chorobie psychicznej, pracodawcy). Innowacyjność rezultatu polega na tym, że każdy z podmiotów wypełnia swoje zadania w ramach lokalnego systemu współdziałania. Dzięki współpracy partnerów możliwe jest dokonanie realnej zmiany w życiu rodzinnym, społecznym i zawodowym osób, które przeszły chorobę psychiczną.

W skład prezentowanego rozwiązania wchodzą: mechanizmy i procedury lokalnego systemu współdziałania, narzędzia diagnostyczne (wraz ze sposobem postępowania) umożliwiające ocenę indywidualnych możliwości i umiejętności osób po przebytym kryzysie psychicznym, opis metod środowiskowego wsparcia beneficjentów oraz opis dobrych praktyk w zakresie ułatwiania zatrudnienia (kontakty z pracodawcą, szkolenia zawodowe, wspomaganie asystenckie). Instytucje działające w ramach systemu realizują określone elementy procesu wyprowadzania osoby po chorobie psychicznej ze społecznej izolacji. Oferują konkretne działania pomocowe: leczenie poprzez udział w grupach środowiskowego wsparcia, terapię indywidualną, porady prawne, szkolenia zawodowe, a także zatrudnienie.

Wdrażanie wypracowanego rezultatu bedzie efektywne, gdy na poziomie lokalnym zostaną wykorzystane wszystkie jego elementy, ale instytucje wspierające osoby po kryzysach psychicznych mogą również stosować wybrane składniki modelu. Ze względu na specyfikę problemu istotne jest, aby działania wdrożeniowe były administrowane przez lokalnego koordynatora systemu współdziałania - najlepiej, by był to podmiot zajmujący się bezpośrednio wspieraniem osób po kryzysie psychicznym, np. szpital psychiatryczny z rozwiniętym systemem oddziaływań środowiskowych, środowiskowy dom samopomocy, lokalne stowarzyszenie bądź jednostka specjalistyczna (ośrodek wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi). Przed rozpoczęciem wdrożenia konieczne jest ustalenie niezbędnego zakresu wsparcia dla osób po chorobie psychicznej, funkcji, jakie w procesie wdrożenia będą pełniły poszczególne podmioty oraz mechanizmów współpracy pomiędzy partnerami (określenie osób koordynujących, środków komunikacji i źródeł finansowania poszczególnych działań). W działania wdrożeniowe powinni być włączeni także przedstawiciele lokalnych samorządów.

W ramach finansowania poszczególnych działań możliwe jest wykorzystanie środków budżetu państwa (rezerwy celowe), środków PFRON (programy celowe), środków samorządów wojewódzkich, powiatowych i gminnych, środków Funduszu Pracy na prowadzenie szkoleń zawodowych lub środków EFS skierowanych na wspieranie grup defaworyzowanych i zagrożonych wykluczeniem społecznym.