Fundacja FUNDUSZ WSPÓŁPRACY

Rezultatem głównym, dostępnym do wdrożenia, jest uniwersalne narzędzie informatyczne, wspierające proces budowania modelu elastycznych form zatrudnienia (EFZ). Wdrożenie modelu umożliwia wprowadzenie w przedsiębiorstwie korzystnych zmian w polityce zatrudnienia. Dzięki możliwości zastosowania symulacji narzędzie pozwala na przeprowadzenie rachunku zysków i strat oraz analizy szans i zagrożeń związanych z zastosowaniem elastycznych form zatrudnienia. W wyniku wykorzystania symulatora można uzyskać kompleksowy opis stosowania EFZ, wygenerować obiektywną ocenę celowości stosowania EFZ w danym przedsiębiorstwie, testować modele, uelastycznić sposób zarządzania zasobami ludzkimi w firmie, opracować ulepszone ścieżki karier zawodowych pracowników, stosować odpowiednie wsparcie szkoleniowe i doradcze, planować, weryfikować i negocjować warunki zatrudnienia, a w rezultacie zwiększyć efektywność pracy.

W skład rezultatu wchodzi kilka kluczowych elementów. Jednym z nich jest oprogramowanie przeznaczone dla eksperta, umożliwiające zarządzanie cyklem życia modeli EFZ (definiowanie, testowanie, analiza, zmiany), generowanie formularzy preferencji, generowanie oceny i przeprowadzanie analizy wyników badań. Kolejnymi częściami składowymi rezultatu są materiały metodyczne dotyczące przygotowania oceny możliwości wyboru i zastosowania EFZ oraz wyboru podmiotów do zastosowania w modelu. Przygotowano również materiały metodyczne wspomagające budowę modelu, weryfikację założeń i testowanie modelu w symulatorze. Produktem, który umożliwia wymianę doświadczeń w zakresie wdrażania modeli EFZ pomiędzy ekspertami, jest znacznikowy język definiowania modeli. Ostatnim elementem rezultatu jest przykładowy proces badania możliwości wdrożeń EFZ w przemyśle okrętowym wraz z opracowaniem rekomendacji i opinii na temat testowanego modelu.

Dzięki wdrożeniu modelu pracownicy zyskują możliwość łatwiejszej adaptacji do zmian zachodzących na rynku pracy, pracodawcy zaś mogą wydajnie stosować elastyczne formy zarządzania zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwie. Rezultat będzie pomocny dla przedstawicieli związków zawodowych, którzy dzięki omawianemu narzędziu będą mogli opracować program naprawczy warunków zatrudnienia dla konkretnej branży lub grupy zawodowej. Z symulatora mogą skorzystać również służby zatrudnienia, przedstawiciele instytucji zajmujących się rynkiem pracy, eksperci i przedstawiciele władz lokalnych oraz krajowych, monitorujący preferencje zatrudnienia na rynku pracy, kreujący i weryfikujący kształt polityki zatrudnienia. Bieżąca eksploatacja uruchomionego modelu obejmuje jedynie koszty szkolenia i administrowania systemem informatycznym.

Instytucje lub organizacje, które planują wdrożenie symulatora, powinny zainstalować oprogramowanie, zatrudnić lub przygotować eksperta, przejąć bazę modeli, wariantów i danych oraz opracować cel i harmonogram wdrożenia. Model można wykorzystać również jako narzędzie analizy planowanych zmian w polityce zatrudnienia, tworzonej na podstawie przewidywanych zmian w strukturze zatrudnienia danego przedsiębiorstwa. W przypadku wdrożenia modelu poza branżą okrętową (gdzie rezultat był testowany), konieczne jest zbudowanie nowego modelu, uwzględniającego wielkość i specyfikę danej gałęzi przemysłu.