Fundacja FUNDUSZ WSPÓŁPRACY

Proponowany model ułatwia reintegrację społeczną i zawodową młodych ludzi opuszczających zakłady poprawcze i karne. Dotychczas działania lokalnych instytucji i organizacji w tym zakresie nie były skoordynowane - widoczny był zarówno brak współpracy instytucji z zakładami penitencjarnymi, jak i nieznajomość metod i narzędzi wspierania młodych ludzi opuszczających zakłady karne i poprawcze. Reintegracja beneficjentów jest możliwa dzięki spójnej i systemowej współpracy jednostek penitencjarnych z instytucjami lokalnymi oraz koordynacji działań organizacji odpowiedzialnych za pomoc społeczną. Rezultat opiera się na odpowiednio przygotowanym programie interwencji edukacyjnej i socjalizacyjnej, umożliwiającym usamodzielnianie się beneficjentów poprzez założenie i prowadzenie spółdzielni socjalnej. W ramach modelu powstał system instytucjonalny (porozumienie lokalnych organizacji i instytucji), merytoryczny (działania socjalizujące, edukacyjne i wspierające) oraz prawny (rekomendacje zmian prawnych).

Jednym z elementów wypracowanego rezultatu jest procedura tworzenia i wdrażania lokalnych programów reintegracji społecznej i zawodowej osób wykluczonych. W ramach tej procedury wypracowano sposoby identyfikacji beneficjentów, metody współpracy z instytucjami penitencjarnymi, sposób tworzenia i strukturę składu porozumień lokalnych instytucji, organizacji oraz środowiska biznesu, przykładowy zakres kompetencji porozumienia i zakres jego relacji z instytucjami publicznymi, czy wreszcie przykładowe rozwiązania instytucjonalne lokalnego porozumienia.

Kolejnym elementem składowym rezultatu jest metodologia reintegracji społecznej i usamodzielnienia ekonomicznego osób wykluczonych. Obejmuje ona sposoby rekrutacji beneficjentów, opis systemu działań socjalizujących, opis systemu szkoleń przygotowujących do wejścia na rynek pracy oraz system tworzenia i prowadzenia spółdzielni socjalnej. Dostępne są również wzory niezbędnych dokumentów i opis przykładowych spółdzielni socjalnych działających w różnych branżach, a także metody wsparcia doradczo-finansowego spółdzielni przez członków lokalnego porozumienia instytucji, organizacji i środowiska biznesu.

Prezentowany model może być wdrażany przez instytucje samorządu terytorialnego wszystkich szczebli, jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego (Ośrodki Pomocy Społecznej, Powiatowe Centra Pomocy Rodzinie, placówki opiekuńczo-wychowawcze, ośrodki wsparcia, Ośrodki Interwencji Kryzysowej, Urzędy Pracy) oraz organizacje pozarządowe. Ponadto mogą z niego korzystać jednostki administracji centralnej (takie jak Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Ministerstwo Sprawiedliwości, Ministerstwo Edukacji czy Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji) oraz zakłady poprawcze, zakłady karne i Ochotnicze Hufce Pracy. Model jest elastyczny, co znacznie ułatwia jego modyfikację w zależności od potrzeb (np. poprzez odpowiednie dostosowanie programów szkoleń i ich struktury). Przeznaczony jest dla dowolnej grupy marginalizowanej i wykluczonej społecznie, nie ma ograniczeń terytorialnych, geograficznych czy branżowych.

Podczas wdrażania rezultatu konieczne jest opracowanie systemu koordynacji działań lokalnych instytucji i organizacji zajmujących się problematyką grup wykluczonych, opracowanie programu reintegracji społecznej i zawodowej, nawiązanie współpracy z zakładem karnym lub poprawczym oraz organizacja zajęć socjalizacyjno-edukacyjnych dla osób wykluczonych. Wdrażanie modelu trwa ok. dwóch lat, z czego 10 miesięcy potrzebnych jest na wdrożenie lokalnych programów reintegracji społecznej i zawodowej osób wykluczonych, a 14 miesięcy na wdrożenie programu reintegracji społecznej i usamodzielnienie ekonomiczne beneficjentów.