Fundacja FUNDUSZ WSPÓŁPRACY

Rezultat dostarcza nowych rozwiązań służących aktywizacji osób wykluczonych społecznie oraz zagrożonych takim wykluczeniem, długotrwale bezrobotnych, o obniżonej zdolności do pracy, systematycznie korzystających ze świadczeń pomocy społecznej, o niskich kwalifikacjach i niewielkim doświadczeniu zawodowym. W ramach działań modelowych beneficjenci podnoszą swoje kwalifikacje zawodowe, zgodnie z indywidualnymi predyspozycjami, a ponadto zdobywają odpowiednie umiejętności i otrzymują narzędzia ułatwiające aktywne funkcjonowanie na rynku pracy.

Model aktywizacji zawodowej osób wykluczonych społecznie stanowi połączenie kilku wzajemnie uzupełniających się modułów, pozwalających na podnoszenie kwalifikacji zawodowych beneficjentów (zgodnie z indywidualnymi predyspozycjami) i zdobywanie przez nich umiejętności koniecznych do aktywnego poruszania się na rynku pracy. Inicjatywa ta ma na celu przerwanie bierności osób marginalizowanych społecznie, czemu ma służyć odpowiednie motywowanie oraz aktywizacja uczestników programu, a także indywidualna praca z każdym z nich. Indywidualne podejście do beneficjenta pozwala uwzględnić w procesie aktywizacyjnym jego specyficzne potrzeby psychologiczne, predyspozycje i zainteresowania zawodowe.

Model umożliwia inicjowanie zmiany mentalności i sposobu myślenia ludzi wykluczonych społecznie, przezwyciężanie złych nawyków oraz przełamywanie wykazywanej przez nich bierności. Dzięki zdobyciu nowych kwalifikacji i umiejętności zawodowych, potwierdzonych certyfikatem, pozycja beneficjentów na rynku pracy ulegnie zdecydowanej poprawie. Na etapie motywowania osób wykluczonych społecznie wykorzystuje się program warsztatów, służących wzmacnianiu kondycji psychicznej - „Kuźnia optymizmu" - który pomaga beneficjentom w podnoszeniu samooceny i zdobywaniu umiejętności z zakresu komunikacji interpersonalnej (asertywność, autoprezentacja, sposoby zachowania w sytuacjach stresowych). Dzięki temu uczestnicy programu zwiększają swoje szanse na znalezienie pracy. Podstawą indywidualnego podejścia do osób wykluczonych społecznie jest diagnoza preferencji zawodowych (określenie zainteresowań i umiejętności), stworzenie ścieżki zawodowej (plan działania) oraz dobór szkoleń odpowiadających predyspozycjom, zainteresowaniom i umiejętnościom beneficjenta. Praca z każdym z uczestników programu oraz określenie ich słabych i mocnych stron to działania niezbędne przy wyborze właściwej ścieżki zawodowej. W ramach modelu beneficjenci zdobywają nowe umiejętności zawodowe, zgodne z zapotrzebowaniem rynku pracy. Odpowiedni dobór szkoleń daje większą pewność, że dana osoba podejmie pracę i będzie w stanie utrzymać ją w przyszłości. Etap aktywizacji zawodowej osób wykluczonych społecznie obejmuje szkolenia IT (wraz z programem), szkolenia językowe (kurs języka angielskiego), szkolenia zawodowe dobrane indywidualnie dla każdego beneficjenta oraz warsztaty zachęcające do aktywnego poszukiwania pracy. Ważnym elementem pracy z bezrobotnymi są zajęcia psychologiczne (przełamanie niskiej samooceny). Wypracowany rezultat może być wdrażany kompleksowo, jednak możliwe jest też wykorzystanie wybranych elementów składowych oraz ich modyfikacja w zależności od potrzeb. Proces wdrażania modelu mogą inicjować instytucje rynku pracy (np. Powiatowe Urzędy instytucje działające na rzecz grup narażonych na wykluczenie społeczne (np. Miejskie, Gminne i Regionalne Ośrodki Pomocy Społecznej), samorządy lokalne, organizacje pozarządowe działające w obszarze problematyki społecznej i bezrobocia lub instytucje szkoleniowe. Nakłady na wdrożenie rezultatu obejmują przede wszystkim koszty organizacji szkoleń i warsztatów zawodowych (sale wykładowe, wyposażenie, materiały szkoleniowe, pensje trenerów) oraz wynagrodzenie osób odpowiedzialnych za etap indywidualnej współpracy z beneficjentem. Czas niezbędny do wdrożenia kompleksowego rezultatu wynosi 8-9 miesięcy.