Fundacja FUNDUSZ WSPÓŁPRACY

Celem kompleksowego systemu wsparcia i szkoleń zawodowych jest skuteczna reintegracja społeczna i zawodowa ofiar handlu ludźmi (najczęściej kobiet), a także stworzenie im szans zatrudnienia. Działania pomocowe wiążą się z koniecznością wykorzystania specyficznego systemu wsparcia, uwzględniającego trudną sytuację beneficjentek (zagrożenie bezpieczeństwa osobistego). W ramach modelu prowadzona jest identyfikacja ofiar handlu ludźmi i interwencja kryzysowa. Procesowi integracji społeczno-zawodowej ofiar handlu ludźmi towarzyszą działania informacyjne oraz edukacyjno-prewencyjne na temat tego problemu, skierowane do grup największego ryzyka. Program aktywizacji zawodowej jest dostosowany do specyficznych potrzeb beneficjentek, które po konsultacjach z indywidualnym doradcą wybierają odpowiednie dla siebie kursy i szkolenia. Wszystkie działania służą wzmacnianiu pozycji i zwiększaniu szans zawodowych ofiar handlu ludźmi poprzez wsparcie psychologiczne i dostarczenie umiejętności sprawnego poruszania się na rynku pracy (wypełnianie dokumentów, szkolenia autoprezentacyjne, pisanie CV, porady prawne itd.). Wdrożenie rezultatu pozwala na stworzenie zinstytucjonalizowanego systemu wsparcia społecznej i zawodowej reintegracji ofiar handlu ludźmi i prowadzi do zwiększenia efektywności współpracy między organizacjami i instytucjami pomocowymi.

System składa się z kilku elementów. Są to: moduł identyfikacji ofiar handlu ludźmi (telefon zaufania i/lub bezpośrednie spotkanie z osobami pokrzywdzonymi); moduł interwencji kryzysowej dla ofiar przestępstwa (wsparcie dla osoby pokrzywdzonej: zorganizowanie bezpiecznego schronienia, zapewnienie bezpieczeństwa osobistego, pomocy medycznej,  wsparcia socjalnego, pomocy psychologicznej i prawnej); a także moduł pracy w systemie case-managementu. Case-manager, który nadzoruje proces reintegracji na wszystkich etapach, powinien mieć doświadczenie w pracy z osobami marginalizowanymi, dlatego też funkcję tę mogą pełnić absolwenci wydziałów psychologii, socjologii, pedagogiki, profilaktyki społecznej lub resocjalizacji. Bardzo ważną częścią modelu jest moduł aktywizacyjny, obejmujący konsultacje z psychologiem specjalizującym się w pracy z osobami marginalizowanymi, udział w warsztatach aktywnego poszukiwania pracy (warsztaty mogą być prowadzone przez powiatowe Urzędy Pracy, Ośrodki Pomocy Społecznej, organizacje pozarządowe), udział w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe oraz pracę w systemie coachingu. Każdy beneficjent współpracuje z doradcą zawodowym (coachem), który wspiera go w procesie wyboru ścieżki zawodowej i czuwa nad całością aktywizacji zawodowej. Model aktywizacyjny obejmuje system staży zawodowych u wybranych pracodawców. Ostatnim elementem modelu jest podręcznik zawierający szczegółowe opisy wszystkich modułów.

Rezultat może być stosowany w dowolnym miejscu w kraju. Wdrożenie wymaga współdziałania szeregu organizacji i instytucji - Ośrodków Pomocy Społecznej, Ośrodków Interwencji Kryzysowej, Powiatowych Urzędów Pracy, organizacji pozarządowych działających na rzecz aktywizacji zawodowej kobiet lub organizacji działających na rzecz pomocy osobom wykluczonym społecznie. Nakłady konieczne do wdrożenia rezultatu obejmują sfinansowanie specjalistycznej pomocy medycznej, terapii psychologicznej, kursów, warsztatów, wynagrodzeń case managerów itd. Ponadto istotne jest przygotowanie funduszy na potrzeby poszczególnych beneficjentek programu (wysokość pomocy jest zależna od indywidualnych potrzeb).