Fundacja FUNDUSZ WSPÓŁPRACY

Funkcjonowanie opracowanego systemu opiera się na efektywnym wykorzystywaniu dostępnych środków i usług w celu wprowadzenia członków rodzin wiejskich dotkniętych zjawiskiem bezrobocia rodzinnego lub pokoleniowego na rynek pracy. System zakłada finansowanie z dotychczasowych zasobów lokalnych, ze szczególnym uwzględnieniem zwiększenia skuteczności wykorzystania dostępnych środków. Inicjatywa ta umożliwia zintensyfikowanie współpracy instytucji działających na rynku pracy i pomocy społecznej z lokalną społecznością i przedsiębiorcami.

System wychodzenia z rodzinnego bezrobocia na wsi to kompleksowe rozwiązanie, integrujące powiatową i gminną pomoc instytucjonalną z systemem samopomocy obywatelskiej. Istotą działań realizowanych w ramach prezentowanego modelu jest zaangażowanie społeczności lokalnych - w tym potencjalnych pracodawców - w działania pomocowe podejmowane na rzecz beneficjentów. Rezultat umożliwia usprawnienie obiegu informacji pomiędzy instytucjami a organizacjami udzielającymi wsparcia, więc pomoc nie jest dublowana. Funkcjonowanie opracowanego systemu opiera się na efektywnym, zintegrowanym wykorzystywaniu obecnie dostępnych środków i usług w celu wprowadzania beneficjentów na rynek pracy, a także wspierania ich w usamodzielnianiu się oraz stopniowym odchodzeniu od korzystania z pomocy instytucjonalnej (głównie społecznej). Program jest przeznaczony dla rodzin wiejskich borykających się z problemem bezrobocia rodzinnego lub pokoleniowego (co najmniej dwie osoby lub przedstawiciele dwóch pokoleń pozostają bez pracy).

Najistotniejszym elementem systemu jest tzw. Animator Pracy, bezpośrednio współpracujący z rodziną i ułatwiający jej reintegrację na rynku pracy. Podejmowane przez niego działania wpływają na zmniejszanie dystansu pomiędzy instytucjami rynku pracy i pomocy społecznej a rodziną. Osoba pełniąca tę funkcję prowadzi nabór beneficjentów, przygotowuje diagnozę ich potrzeb i posiadanych umiejętności, współtworzy razem z rodziną plan pracy, podpisuje umowy z odpowiednimi organizacjami (np. Powiatowymi Urzędami Pracy, Powiatowymi Centrami Pomocy Rodzinie, Ośrodkami Pomocy Społecznej). Animator Pracy w oparciu o środki i narzędzia uzyskane z lokalnych instytucji i organizacji realizuje przygotowany wraz z rodziną plan, a także wykorzystuje zewnętrzne formy wsparcia np. kursy i szkolenia. W swojej działalności może korzystać z pomocy Klubów Wsparcia Koleżeńskiego, wywodzących się ze społeczności lokalnej i działających na zasadzie wolontariatu, oraz z usług Operatora Informacji - nowego aktora lokalnego rynku - który gromadzi i udostępnia dane niezbędne do skutecznego prowadzenia programu.

Organizacją i monitorowaniem wdrożenia zajmuje się Rada Społeczna, której zadaniem jest m.in.: kwalifikacja Rodzin Bezrobotnych, wybór instytucji współpracujących przy wdrażaniu systemu, koordynacja działań i modyfikacja przyjętych procedur. Rozwiązanie ułatwiające osobom dotkniętym problemem bezrobocia rodzinnego lub pokoleniowego wejście na rynek pracy obejmuje: zintegrowany system w postaci opisu procedur i schematów postępowania, a także przepływ informacji, ścieżki postępowania, procedury oceny badania skuteczności, procedury finansowania oraz standaryzowane narzędzia pracy Animatora Pracy, Klubu Wsparcia Koleżeńskiego i Operatora Informacji. W ramach rezultatu dostępne są m.in.: systemy szkolenia i aktywizacji Animatora, podręczniki z zakresu szkolenia, wdrażania i upowszechniania rozwiązania, podręczniki dla Operatora Informacji oraz instytucji nadzorujących, model pracy Animatora Pracy z rodziną bezrobotną oraz model aktywizacji społeczności lokalnej oparty na samoorganizacji - Kluby Wsparcia Koleżeńskiego.
Wypracowane zostały również propozycje aktów prawnych, porozumień i umów, niezbędnych podczas wdrażania systemu na poziomie lokalnym.

Rezultat może być powielany na terenach powiatów w całym kraju i wykorzystywany przez instytucje państwowe (jako część systemu pracy i pomocy społecznej), samorządy gminne i powiatowe, wyższe uczelnie, organizacje pozarządowe i samopomocowe, kościoły, wójtów, pracodawców oraz instytucje działające na rzecz rynku pracy. Wypracowany system zakłada wykorzystanie mechanizmu samofinansowania ze środków zaoszczędzonych w wyniku zwiększania efektywności wykorzystania funduszy pomocowych. Konieczność poniesienia dodatkowych kosztów może pojawić się na wstępnym etapie wdrażania systemu w związku z przygotowaniem paktu, zmianami prawa, szkoleniami itp. Instytucje lub powiaty zainteresowane wdrożeniem systemu mogą skorzystać z gotowych dokumentów, procedur oraz podręczników.