Fundacja FUNDUSZ WSPÓŁPRACY

Rezultatem projektu jest Model aktywizacji zawodowej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym stanowiący połączenie kilku wzajemnie uzupełniających się komponentów dotyczących podnoszenia kwalifikacji zawodowych oraz nabywania przez beneficjentów umiejętności potrzebnych do aktywnego poruszania się na rynku pracy. Przetestowany na grupie osób wykluczonych i zagrożonych wykluczeniem społecznym model obejmuje etap motywowania beneficjentów, wsparty diagnozą stanu wyjściowego, określeniem potencjału i doborem właściwych metod skutecznego działania. Aktywizacja beneficjentów oznacza wyposażenie beneficjentów w nowe kwalifikacje lub umiejętności zawodowe, zgodne z ich predyspozycjami i zainteresowaniami, dostosowane do potrzeb lokalnego rynku pracy, a także w umiejętności kreowania nowego wizerunku pracownika. Wsparcie beneficjentów, w ramach przygotowanego modelu jest wieloaspektowe i obejmuje wsparcie sfery psychicznej, relacji społecznych i rodzinnych oraz perspektyw zawodowych.
Elementami, które składają się na proponowany rezultat są:
- Etap motywacji osób wykluczonych społecznie do podejmowania aktywności, w ramach którego opracowany jest program warsztatów wzmacniających kondycję psychiczną - Kuźnia optymizmu. Warsztaty te mają na celu podniesienie poziomu samooceny, zmniejszenie lęku, wsparcie w nabywaniu umiejętności komunikacji interpersonalnej, asertywności, autoprezentacji oraz radzenia sobie w trudnych sytuacjach. W ramach cyklu spotkań Orle gniazdo beneficjenci biorą udział w warsztatach i treningach, sprzyjających integracji uczestników, a efekcie tworzących grupy wsparcia.
- Etap indywidualnego podejścia do osób wykluczonych społecznie, który obejmuje działania związane z określeniem diagnozy stanu wyjściowego i potencjału beneficjenta, diagnozy preferencji zawodowych i społecznych, indywidualnej ścieżki zawodowej i przygotowania indywidualnych planów działania, szkoleń zawodowych dla beneficjentów w odniesieniu do posiadanych predyspozycji, zainteresowań i umiejętności.
- Etap aktywizacji zawodowej osób wykluczonych społecznie obejmuje poniższe bloki tematyczne:
- szkolenia z zakresu znajomości technik informacyjno-komunikacyjnych;
- szkolenia językowe: kurs języka angielskiego, oparty na metodzie komunikacyjnej;
- szkolenia zawodowe - Kuźnia fachowców. Jest to moduł, w którym realizowane są szkolenia oraz kursy kwalifikacyjne w takich np. zawodach jak: kosmetyczka, fryzjer, florysta, sprzedawca oraz w zawodach rzemieślniczych np. ceramik, rzeźbiarz, hafciarka.

Nabyte kwalifikacje, czy też umiejętności, zostają poświadczone certyfikatem.
W ramach rezultatu, Partnerstwo zaplanowało utworzenie Centrum Aktywizacji Bezrobotnych z następującymi komórkami:
- Pogotowie pracy działające jako agencja pracy czasowej i wspierające osoby poszukujące pracy typowo najemnej, której zadaniem jest utworzenie bazy danych o osobach poszukujących zatrudnienia i zainteresowanych pracodawcach.
- Wylęgarnia inicjatyw, w ramach której, wspierano beneficjentów w zakładaniu spółdzielni oraz w poszukiwaniu rynku zbytu dla wyrobów rękodzielniczych.
- Żłobek biznesu dla beneficjentów zainteresowanych podjęciem własnej działalności gospodarczej i uzyskaniem wiedzy dotyczącej zakładania i funkcjonowania firmy.

Wypracowany rezultat powinien być wdrażany kompleksowo. Możliwe jest także wykorzystanie wybranych elementów składowych oraz ich modyfikacja w zależności od potrzeb grup docelowych. Nakłady na wdrożenie tego modelu wsparcia obejmują przede wszystkim koszty organizacji szkoleń i warsztatów zawodowych.

Podstawowe elementy rezultatu obejmują działania aktywizujące sferę osobowościową oraz zawodową beneficjentów, którymi są osoby długotrwale bezrobotne z terenów popegeerowskich. Działania podejmowane przez Partnerstwo zostały zaprojektowane na podstawie badań dotyczących diagnozy i oceny specyficznych problemów związanych z dyskryminacją i nierównością na rynku pracy. Proponowany program szkoleń aktywizująco-zawodowych, w oparciu o zdiagnozowane potrzeby beneficjentów, stanowił działania kompleksowe w odniesieniu do tej grupy beneficjentów. Elementem wartościowym dla realizacji tego modelu było utworzenie Centrum Aktywizacji Bezrobotnych, które powinno także prowadzić działalność po zakończeniu realizacji projektu. Przedstawiony model winien, przynajmniej w stosunku do podstawowej grupy beneficjentów, ograniczyć zjawisko wykluczenia społecznego, przerwania bierności i wyuczonej bezradności, pozyskiwania nowych umiejętności zawodowych, a także zwiększenia szans zaistnienia na lokalnym rynku pracy. Kompleksowość wsparcia obejmująca wybór grupy docelowej oraz proponowane formy w jakiej usługi były dostępne dla beneficjentów, jest w tym zakresie innowacyjne i trafne. Możliwość replikowania tego modelu, przy uwzględnieniu modyfikacji i adaptacji poszczególnych elementów programu aktywizującego oraz zawodowego, wydaje się możliwa przez inne podmioty działające na rzecz osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Dokumenty projektowe nie umożliwiają wskazania konkretnych produktów edukacyjno-szkoleniowych, które mogłoby być stosowane przez inne instytucje np. służby zatrudnienia, instytucje szkoleniowe.

osoby długotrwale bezrobotne